Profvoetbalster met ambitie
Katja Snoeijs is voetbalster bij PSV Eindhoven. Ze staat in de spits. Haar droom is om een transfer naar het buitenland te maken, waar ze misschien wel van het voetbal kan leven. Naast het voetbal volgt ze een opleiding aan de ALO. “Toen ik klein was, stond het vrouwenvoetbal nog in de kinderschoenen. Er was geen team voor meisjes.” Dat is een relatief korte tijd veranderd, maar er is nog steeds werk aan de winkel. “Niet alleen wat betreft betaling, ook qua mensen die om de voetballers heen staan. In de Eredivisie voor vrouwen is maar één vrouwelijke trainer en de besturen van voetbalclubs bestaan grotendeels uit mannen.”
Haar grotere zus voetbalde, dat was voor Katja de reden om op voetbal te gaan. Op vijfjarige leeftijd begon ze te spelen bij Sporting Martinus. Met de jongens, want er was geen meisjesteam. Het spelen met jongens leverde geen problemen op. “Natuurlijk waren tegenstanders en hun ouders weleens verbaasd. Ze dachten dat ik niet kon voetballen. Maar ik deed altijd volop mee.” Ook op school werd ze niet met het voetballen gepest. “Op de middelbare school werd ik bij het voetbal bij de jongens ingedeeld.”
Tot haar zeventiende voetbalde ze met jongens. “Toen ik ouder werd, begonnen de fysieke en sociale verschillen groter te worden. Daarom was het niet langer leuk om met jongens te voetballen. Op mijn zeventiende heb ik de overstap naar het vrouwenvoetbal gemaakt. Ik heb vervolgens een aantal seizoenen voor Fortuna Wormerveer gespeeld. Daarna volgde Telstar, dat tegenwoordig VV Alkmaar heet.” Twee keer werd ze topscoorder van de Eredivisie, met 21 en 25 doelpunten. Na de zomer is ze aan haar tweede seizoen voor PSV begonnen.
‘Ik doe alles om beter te worden.’
Haar ambitie is om de overstap naar het buitenland te maken. Daar bestaat de kans om van het voetballen te leven. “Daar kun je als prof fulltime met het voetballen bezig zijn. In Nederland is dat veel lastiger, er blijft nauwelijks iets over om bijvoorbeeld te sparen.” Inmiddels woont ze in Eindhoven via PSV. “Daarvoor moest ik voor mijn studie regelmatig op en neer reizen van Amsterdam naar Eindhoven. Dat reizen kostte veel tijd en was daarom best zwaar.” Om studie en sport te kunnen combineren, heeft ze een druk programma. Alles is strak gepland. Dat is gelijk het grootste nadeel van een sportieve carrière. “Mijn vrienden zijn veel vrijer in het indelen van hun tijd. Zij kunnen makkelijker spontaan iets doen, terwijl mijn leven volgens een straks schema verloopt.”
Het doet haar weleens twijfelen aan haar keuze voor de sport. Helemaal door de onzekerheid die het leven als topsporter met zich mee brengt, zoals bijvoorbeeld blessures. Maar ze doet nu niets liever dan voetballen. “Bovendien leer ik nog steeds. Ik doe alles om beter te worden. Naast het trainen bij PSV krijg ik hulp van een Patrick Woerst. Hij leert me bewust te worden van mijn omgeving. Te kijken waar mijn directe tegenstanders zijn om vervolgens sneller een bepaalde keuze te kunnen maken.” Bij de Oranje Leeuwinnen zat ze dicht tegen de WK selectie aan. “Ik stond op de stand-by lijst. Als iemand geblesseerd zou afvallen, zou ik worden opgeroepen.” Dat gebeurde niet. Hoe moeilijk is het om daarmee om te gaan? “Ik was er al een beetje op voorbereid. Daarom viel de teleurstelling mee. Al zie je soms wel wedstrijden waarvan je denkt: daar had ik graag aan meegedaan.”
Het mentale aspect lijkt me sowieso het lastigst voor een topsporter. Hoe ga je daar mee om? “Het is belangrijk om met mensen over je gevoelens te praten. Dat doe ik met mijn ouders en met vriendinnen.”
Over de vraag wie haar rolmodel is, moet ze even nadenken. “Toen ik jong was, stelde het vrouwenvoetbal nog niet veel voor. Ik heb dus geen voetbalster waar ik tegenop kijk. Harry Kane, voetballer bij Tottenham, vind ik erg goed. Ik heb veel van hem geleerd, alleen al naar hem te kijken. Hetzelfde geldt voor Kasper Dolberg (net vertrokken bij Ajax). Vorig seizoen ging het wat minder en kwam het er niet helemaal uit, maar hij heeft een enorm talent. Hopelijk doet hij het dit seizoen beter.”
‘Na een wedstrijd of training staan er jonge meiden te wachten op een handtekening. Dat vind ik nog steeds bijzonder.’
Als voetbalster merkt ze dat ze nu zelf rolmodel is voor jonge meiden. “Na een wedstrijd of training staan er jonge meiden te wachten op een handtekening. Dat vind ik nog steeds bijzonder. Ik hoop dat ik hen kan laten zien dat wanneer je doorzet en er echt van gaat, je succesvol kan worden in het voetbal. Het is mooi dat die mogelijkheid nu bestaat.”
Naast het voetbal en haar opleiding zet ze zich ook in voor goede doelen. Ze doet bijvoorbeeld mee aan #TeamLaLeague, een fondsenwervende actie voor meiden in Nederland, waarvan de opbrengsten gaan naar voetballende meisjes in Brazilië en Nicaragua. Katja is één van de 41 vrouwen uit de Eredivisie die als coach van een eigen team via social media meisjes oproepen bij hen in het team te komen. De coach en de meisjes gaan vervolgens proberen zoveel mogelijk geld op te halen voor het goede doel. “Het is heel mooi wanneer je voetbal en de bekendheid die je daaraan hebt te danken kunt inzetten om geld in te zamelen voor het goede doel. Daarnaast is het een mooie gelegenheid om in contact te komen met je fans.”